हरी, सोनू आणि गायत्री विचार करत होते की तिथून कसं निघायचं कसं तेव्हाच तिथं स्वरा आली....स्वराने हरीच्या डोळ्यावरची पट्टी ...
विजय.... नमन कडे आला, नमन एका कोपऱ्यात बसला होता, विजय ने नमनला सहज पणे विचारलं....."हत्या करून तू घरातून किती ...
सकाळी हरी आणि सोनू गुजरात ला पोचले आणि पूढे बस ने संध्याकाळ पर्यंत गिरला पोचले, पोचत पोचत खूप उशीर ...
जोराचा पाऊस पडत होता, पोलिसांनी नमनच्या हाताला हातकडी लावली आणि त्याला गाडीत बसवलं..... घरातून रुग्णशिबिका वर दोन मृत देह ...
स्वरा सोबत बोलून हरी घरी येऊन बेडरूम मध्ये जाऊन झोपला, तो झोपायचं प्रयत्न करत होता पण त्याला झोप लागत ...
"आई .... बाबा आणि तू का सारखं भांडण का करता.... तू नको ओरडूस ना बाबा वर, बाबा sorry बोलले ...
सकाळ होताच हरी त्याच्या सासू च्या घरी निघून गेला सोनू कडे, निदान दोन दिवस तिथं रहाऊन तो सोनू ला ...
"खोल किती ती दरी उतरल्या शिवाय कळणार नाही प्रेम तसं माझं तुझासाठी शब्दात तुला समजणार नाही"......"तू ना तुझ्या अश्याच ...
स्वप्न बघितले नाही तर ते पूर्ण कशे होतील, पण स्वप्न बघण्यासाठी सगळ्यात महत्त्वाचं काही आहे तर ते आहे झोप.....आज ...
"शह्ह्हह्ह काही नाही क्षमा... अस विचार कर कि हे स्वप्न आहे, प्रत्येक सकाळ एक नवीन शूरवात असते... घाबरू नकोस ...